موزهها به عنوان نهادهای فرهنگی، نه تنها به حفظ و نمایش آثار باستانی و تاریخی میپردازند، بلکه نقش کلیدی در شکلگیری هویت ملی و ارتقاء دانش بشری دارند. موزه ملی برزیل، با قدمتی دو قرنه، یکی از مهمترین و بزرگترین مؤسسات علمی و فرهنگی آمریکای جنوبی بهشمار میرود. این موزه نهتنها نمایانگر تاریخ غنی علمی و فرهنگی برزیل بوده، بلکه در طول تاریخ خود از سلطنت تا جمهوری، منعکسکننده تغییرات و تحولات اجتماعی و سیاسی این کشور است.
اهمیت موزهها در تاریخ و فرهنگ
موزهها، مانند کتابخانهها، کنجکاوی ما را تقویت میکنند، ما را از گذشته مطلع میسازند و الهام میبخشند تا آیندهای بهتر را متصور شویم. یکی از این موزههای مهم، موزه ملی برزیل است که نمادی از سرمایه فرهنگی عظیم برزیل و یکی از قدیمیترین نهادهای علمی در این کشور به شمار میآید. موزهها به عنوان گنجینههای فرهنگی و تاریخی، نقش بسزایی در حفظ و انتقال میراث گذشتگان به نسلهای آینده دارند و موزه ملی برزیل نمونهای برجسته از این تلاش است.
تورهای ویژه ستاره ونک: تور پوکت
معرفی موزه ملی برزیل
موزه ملی برزیل یا موزه ریودوژانیرو یکی از قدیمیترین و مهمترین موزههای باستانشناسی در آمریکای جنوبی است که در سال ۱۸۱۸ به دست ژان ششم، پادشاه پرتغال، تأسیس شد. این موزه در پارک کوئینتا دا بوآ ویستا واقع شده و دارای مجموعههای متنوعی از جمله حیوانات، حشرات، مواد معدنی، آثار مصریان باستان، شهابسنگها و فسیلهای باستانی است. این مجموعهها به عنوان نشانهای از تاریخ طبیعی و فرهنگهای مختلف برزیل و منطقه آمریکای جنوبی به نمایش گذاشته میشوند.
تاریخچه تأسیس موزه برزیل
موزه ملی برزیل (به پرتغالی: Museu Nacional) قدیمیترین مؤسسه علمی در برزیل و یکی از بزرگترین موزههای تاریخ طبیعی و انسانشناسی در قاره آمریکاست که در کاخ سنت کریستوفر واقع در پارک کوئینتا دا بوآ ویستا ریو دو ژانیرو قرار گرفته. این کاخ در ابتدا محل اقامت خاندان سلطنتی پرتغال بود و بعدها به محل اقامت امپراتوری برزیل و مجلس مؤسسان جمهوریخواه تبدیل شد؛ تا اینکه ساختمان موزه در سال ۱۹۳۸ به فهرست آثار ملی برزیل اضافه شد.
موزه برزیل با هدف ترویج دانش، فرهنگ و توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور تأسیس شد و در ابتدا تحت عنوان “موزه سلطنتی” شناخته میشد. سپس در طول سالها، به عنوان یکی از مهمترین نهادهای علمی در برزیل شناخته شد و بخشی از دانشگاه فدرال ریو دو ژانیرو گردید.
انتقال موزه به کاخ سنت کریستوفر
در سال ۱۸۹۲، موزه ملی به کاخ سنت کریستوفر منتقل شد که خود محل بسیاری از رویدادهای تاریخی مهم بود. این کاخ، که در سال ۱۸۰۹ به اقامتگاه سلطنتی تبدیل شده بود، به عنوان یکی از نشانههای تاریخ سیاسی و فرهنگی برزیل شناخته میشد. پس از استقلال برزیل و دوران امپراتوری نیز این کاخ به عنوان محل اقامت امپراتوران و موزهای برای نمایش آثار علمی و فرهنگی مورد استفاده قرار گرفت. ترکیب سیاست و علم در این مکان باعث شده است تا موزه ملی برزیل به عنوان مرکزی فرهنگی و نمادی از هویت تاریخی و علمی کشور شناخته شود.
بیشتر بخوانید:
راهنمای بازدید از موزه واتیکان
دوران اوج موزه ملی برزیل
موزه ملی برزیل در دوران پادشاهی د. پدرو دوم به اوج خود رسید. د. پدرو دوم مجموعه بزرگی از اقلام علمی را که طی سفرهای خود به اروپا، مصر و ایالات متحده جمعآوری کرده و در این موزه نگهداری میکرد. او به عنوان پادشاهی که علاقه شدیدی به علوم طبیعی، کانیشناسی، گیاهشناسی، زمینشناسی، مردمشناسی و باستانشناسی داشت، نقش کلیدی در گسترش این مجموعه ایفا کرد. حتی بسیاری از طبیعتشناسان اروپایی نیز نمونههای ارزشمندی را که طی سفرهای خود به دست آورده بودند، به این موزه هدیه میدادند؛ از جمله این طبیعتشناسان میتوان به جان ماوه، کانیشناس انگلیسی، و یوهان باپتیست فون اسپیکس، زیستشناس باواریایی، اشاره کرد. این اقلام و مجموعهها موزه را به یکی از مراکز برجسته علمی و فرهنگی در آن زمان تبدیل کرد.
آتشسوزی موزه ملی برزیل و از دست رفتن میراث فرهنگی
در ۲ سپتامبر ۲۰۱۸ حدود ساعت ۱۹:۳۰ به وقت محلی و ۲۲:۳۰ به وقت گرینویچ در شهر ریو دو ژانیرو بود که این حادثه غم انگیز رخ داد و موزه ملی برزیل به دلایل نامعلومی مورد حمله شعلههای آتش قرار گرفت. این آتشسوزی ویرانگر نزدیک به ۹۰ درصد از مجموعه موزه ملی را از بین برد و گنجینههای غیرقابل جایگزینی از جمله حشرهشناسی، عارضهشناسی، مجموعه نرمتنان، مومیاییهای مصری خریداری شده توسط د. پدرو دوم و بسیاری از مصنوعات متعلق به قبایل بومی و آفریقایی نابود شدند! متاسفانه فسیل لوئیزا، که یکی از قدیمیترین فسیلهای انسانی در آمریکای جنوبی با قدمت ۱۱۵۰۰ سال بود نیز به شدت آسیب دید.
بی راه نیست اگر بگوییم این آتشسوزی خسارتی غیرقابل محاسبه به تاریخ فرهنگی و علمی برزیل وارد کرد. میشل تِمر، رئیسجمهور وقت برزیل، این حادثه را از دست رفتن ۲۰۰ سال کار پژوهشی و دانشی برزیل توصیف کرد.
برای مطالعه بیشتر بخوانید: راهنمای سفر به برزیل
آثاری که قبل از آتشسوزی در موزه نگهداری میشد
پیش از آتشسوزی، موزه دارای بیش از ۲۰ میلیون قطعه مهم از علوم طبیعی و انسانشناسی بود که در طی دو قرن از طریق سفرهای اکتشافی، حفاری، خرید، اهدا و مبادله جمعآوری شده بودند. این مجموعه هفت بخش اصلی داشت: زمینشناسی، دیرینهشناسی، گیاهشناسی، جانورشناسی، انسانشناسی زیستی، باستانشناسی و نژادشناسی. این مجموعه پایه اصلی پژوهشهای دپارتمان آکادمیک موزه بود و فعالیتهای پژوهشی گستردهای را در مناطق مختلف برزیل و حتی مناطق بینالمللی مانند قاره جنوبگان به انجام رساند. همچنین موزه ملی برزیل با ۴۷۰ هزار عنوان کتاب و ۲۴۰۰ اثر کمیاب، یکی از بزرگترین کتابخانههای علمی این کشور را در خود جای داده بود.
بازماندههای تاریخی موزه: شهاب سنگ Bendegó
در میان اقلام باقیمانده از آتشسوزی، شهاب سنگ Bendegó یکی از مهمترین آثار میباشد. این شهاب سنگ در سال ۱۷۸۴ در ایالت باهیا کشف شد و در سال ۱۸۸۸ به موزه ملی منتقل شد. این قطعه بزرگ آسمانی بزرگترین شهاب سنگ کشف شده در برزیل محسوب میشود و باقیمانده آن به عنوان نمادی از پایداری و تاریخ موزه، در برابر آتش ایستادگی کرده است.
سخن پایانی
تاریخچه موزه ملی برزیل داستانی از شکوه و تلاشهای بیپایان برای حفظ و گسترش دانش و فرهنگ در آمریکای جنوبی است. با وجود آتشسوزی و از دست دادن بخش بزرگی از میراث گرانبهای آن، همچنان امید به بازسازی و احیای این نماد علمی و فرهنگی باقی است. موزه ملی برزیل نهتنها گواهی بر میراث تاریخی و فرهنگی این کشور است، بلکه نمادی از مقاومت و عزم ملت برزیل برای حفظ هویت و دانش خویش محسوب میشود. تلاشهای مداوم برای بازسازی و بازگرداندن این موزه، نشاندهنده اهمیت موزهها به عنوان پلهای ارتباطی میان گذشته، حال و آینده است. شما نیز میتوانید از طریق رزرو بلیط و هتل توسط همکاران مجرب ما در آژانس هواپیمایی ستاره ونک، مقدمات سفر خود را به این کشور زیبا فراهم کرده و از موزه ملی برزیل که در حال بازسازی میباشد دیدن کنید.
کپی برداری از مطالب آژانس هواپیمایی ستاره ونک صرفا با ذکر منبع بلامانع است.