وقوع رخداد‌هایی که در دانشگاه‌ها اتفاق افتاد ۷ ماه پیش غیرقابل تصور بود، این‌که یک زن سفیدپوست آمریکایی، آن هم دانشگاهی، توسط دولتش که موعظه آزادی می‌کند و گزارش‌های سالانه در مورد لزوم احترام کشور‌های جهان به حقوق زنان منتشر می‌کند، تنها به دلیل بیان دیدگاه‌هایش مورد ضرب و شتم قرار گیرد و بازداشت شود.
اما به باور ناظران و حتی مؤرخان و فیلسوفان «طوفان الاقصی» دژ‌های توهم انسان‌دوستی و دموکراسی غرب را در هم کوبید و چهره‌ی واقعی آزادی‌ها در آن را آشکار کرد.
دانشگاه‌های آمریکا ۱۸ آوریل جاری، موجی از اعتراضات گسترده علیه کمک‌های مالی و تسلیحاتی واشنگتن به اسرائیل جهت نسل‌کشی فلسطینی‌ها به دست رژیم صهیونیستی را کلید زدند که از ۷ اکتبر آغاز شده بود.
این اعتراضات خیلی زود دانشگاه‌های کلمبیا، اموری، نورث وسترن، جرج واشنگتن، جرج تاون، ییل، واشنگتن، کالیفرنیای جنوبی، هاروارد و دیگر مراکز و مؤسسات علمی و تحقیقاتی معروف ایالات متحده را فرا گرفت.
این اعتراضات به دانشگاه‌های داخل آمریکا ختم نشد، بلکه در راستای آن دانشگاه‌های استرالیا، کانادا و سپس فرانسه نیز در برگرفت. این درحالی است که خبر‌هایی از شعله‌ور شدن دامنه این اعتراضات در دیگر کشور‌های غربی، به ویژه انگلیس به عنوان اولین حامی شکل‌گیری «اسرائیل» در سرزمین‌های اشغالی فلسطین در سال ۱۹۴۸، نیز به گوش می‌رسد.
تا این لحظه تجاوزات رژیم صهیونیستی به نوار غزه منجر به شهادت بیش از ۳۵ هزار فلسطینی شده است که بیشتر آنها را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند. علاوه بر تخریب اکثر شبه کامل زیرساخت‌ها و مناطق مسکونی غزه.
شلاق کابوی آمریکایی
وقتی پلیس برای سرکوب دانشجویانی که حمایت مالی از نسل‌کشی را محکوم می‌کردند، وارد میدان شد، زنان را ضرب و شتم و آنها را به همراه صد‌ها دانشجو و استاد بازداشت کرد.
در این ضرب و شتم‌ها و بازداشت‌ها حتی مدرک تحصیلی پرفسور «کارولین فولین»، استاد اقتصاد دانشگاه اموری نیز به دادش نرسید. دنیا فریادهایش را که می‌گفت: “من پروفسور هستم” و ناله‌هایش زیر پای پلیس را شنید. صحنه‌ای که یادآور قتل «جرج فلوید» سیاه‌پوست آمریکایی به دست پلیس بود.
با «جیل استاین» ۷۳ ساله، پزشک و کاندیدای ریاست جمهوری نیز اینگونه رفتار شد. پلیس وی را به دلیل شرکت در اعتراضات دانشگاه واشنگتن بازداشت کرد.
در صحنه‌ای دیگر، یک پلیس کفش‌های سنگین خود را بر گردن دختر جوانی فشار می‌دهد، چون می‌خواست کمک مالی دولتش به کشتار کودکان و زنان غزه متوقف شود.
مقابل این صحنه‌های خشونت‌آمیز، مردم اظهارات بایدن را به یاد می‌آورند که چگونه در آنها ظلم به زنان در ایران و سایر کشور‌های جهان را محکوم می‌کرد.
بایدن در اظهاراتی گفته بود، زنان در ایران برای حق آزادی، آزادی‌بیان، تجمع و تظاهرات مبارزه می‌کنند و افزوده بود: «زنان در سراسر جهان تحت آزار و اذیت هستند. تهران باید به خشونت علیه شهروندانش پایان دهد.»
این تنها نسخه خارجی کابوی هشتاد ساله نیست که به خود اجازه می‌دهد، ارزش‌هایی، چون آزادی، همزیستی و تمدن را به ملت‌هایی صادر کند که از نخستین سپیده‌دم تاریخ، تمدن‌ساز بوده‌اند.
در نسخه داخلی، کابوی هشتاد ساله به شهروندانش به ویژه زنان، اجازه می‌دهد، فقط در مسائلی، چون بیکاری، سقط جنین، مهاجرت، * و تراجنسیتی اظهارنظر و تظاهرات کنند و هرگز اجازه ندارند، از خطوط قرمز عبور و برادر بزرگ‌تر را عصبانی کنند.
شخصیت‌های اورول
برادر بزرگتری که «جورج اورول» در رمانش «قلعه حیوانات» (۱۹۸۴) پیش‌بینی کرد، کسی جز «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی نیست که از دور تمام رخداد‌های جاری در واشنگتن و دیگر شهر‌های آمریکا را زیر نظر دارد و نظر خود را بر آنها در کشوری تحمیل می‌کند که از آن به عنوان بهشت آزادی‌ها یاد می‌شد.
از آنجایی که هدف جنبش دانشجویی رهایی از سلطه برادر بزرگ است، لذا لازم بود، «وینستون اسمیت» قهرمان، نقش خود را در هدف قرار دادن مراکز فکری، فرهنگی، مدنی و به طور کلی علمی ایفا کند تا آگاهی و بیداری از این مراکز به جامعه آمریکا و از آنجا به افکار عمومی جهان درز پیدا نکند تا مبادا پایه‌های تجاوز، بی‌عدالتی و فساد در جهان متزلزل شود.
به همین دلیل، بایدن به پلیس و گارد ملی اجازه می‌دهد تا زنانی که علیه ظلم برادر بزرگ‌تر در اسرائیل قیام می‌کنند، را ضرب و شتم کنند و خود به حمایت‌های مالی و تسلیحاتی‌ش از «اسرائیل» ادامه می‌دهد، حتی اگر همه مردم آمریکا از جمله یهودیان، از وی متنفر باشند.
در این راستا، هفته گذشته رئیس جمهور آمریکا با کمک مالی ۲۶ میلیارد دلاری به «اسرائیل» برای ادامه جنگ‌ش در نوار غزه موافقت کرد و متعهد شد که همچنان به حمایت‌هایش جهت تأمین و تضمین امنیت و برتری این رژیم بر همسایگانش ادامه دهد.
به تبعیت از بایدن، بلینکن و کربی نیز نقش روزانه خود را ایفا و هر روز تأکید می‌کنند که «اسرائیل» مرتکب نسل‌کشی نشده، غیرنظامیان را هدف قرار نداده و قوانین بین‌المللی را نقض نکرده است. آنها اصرار دارند، حقایقی که با تمام جزئیات آن در رسانه‌های دنیا پخش می‌شود و میلیارد‌ها نفر در سراسر جهان آنها مشاهده می‌کنند، دروغی بیش نیست.
وحشتناک‌ترین کابوس.. مرحله‌ای بی‌مانند در تاریخ
با همه اینها، «مازن النجار»، نویسنده و خبرنگار شبکه «الجزیره» بر این باور است، خیزش دانشگاه‌های آمریکا مرحله‌ای منحصربه‌فرد «در مبارزه فرهنگی با نظام سلطه امپریالیستی» است. این خیزش «برخی پیوند‌های این نظام را گسسته و الهام‌بخش بسیاری از مردم دنیا شد و پیش‌روی آنها افق‌های انسانی، معنوی و اخلاقی جدیدی گشود.»
النجار در مقاله‌ای در شبکه الجزیره نوشت: «آنچه در دانشگاه‌های آمریکا اتفاق می‌افتد به وحشتناک‌ترین کابوس صهیونیست‌ها تبدیل شده است. این اعتراضات، چیزی جز مشروعیت‌زدایی از “اسرائیل” و رسواکردن اخلاقی آن، به‌ویژه در میان نسل‌های جوان غرب نیست. نباید فراموش کرد که هم اکنون این احتمال به شدت مطرح است که این خیزش‌ها و تظاهرات‌ها توسط نسل جدیدی از یهودیان در غرب رهبری شود. نسلی که اگرچه در خانواده‌های ریشه‌دار یهودی و حتی صهیونیستی بزرگ شده‌اند، اما روایت صهیونیسم جهانی را تکذیب می‌کنند و به دنبال حقیقت و عدالت هستند».
«عمار علی حسن»، پژوهشگر و جامعه‌شناس جهان عرب نیز می‌گوید: «با گذشت زمان، جوانان در غرب محدودیت‌هایی که شهروندان کشورهای‌شان درباره اسرائیل وضع‌شده را در هم می‌شکنند، محدودیت‌هایی که برای چندین دهه برای آنها اعمال شده و حالا متوجه شده‌اند، همه پوچ و ناحق هستند.»
و چه بسا شاهد تحقق خیلی زود این گفته «کریس هگز»، نویسنده و خبرنگار نظامی آمریکایی باشیم که در یکی از گزارش‌های خود خاطرنشان کرد: «دانشجویان آمریکایی که در میان آنها بسیاری از یهودیان نیز مشاهده می‌شوند، در خیزش خود شجاعت اخلاقی و جسمی بسیاری نشان دادند. این خیزش را چیزی جز شکست فاحش نخبگان و نهاد‌های حاکم نیست. خیزشی که خواسته‌اش توقف بزرگ‌ترین جنایت یعنی نسل‌کشی است.»
منبع: فارس
